Σε σένα γράφω
Σε ψάχνω, τόσο καιρό, τόσες μέρες. Ψάχνω το "είναι" σου να βρω, να νιώσω, να βιώσω. Ψάχνω διαρκώς κι όμως ξεφεύγεις, ξεγλιστράς, σε δρόμους δικούς σου, σε ιστορίες διαφορετικές. Στο γράφω από τώρα για να το ξέρεις. Για να το ξέρεις τώρα που διαβάζεις. Για να ξέρεις πως πριν σε γνωρίσω, πριν καταλάβω ποιά είσαι, πως για μένα είσαι ότι πιο τέλειο. Ίσως σε ξέρω, ίσως με ξέρεις, ίσως και να μη σε έχω ξαναδεί στη ζωή μου, στα όνειρα μου. Όμως θα έρθεις και θα με μαγέψεις, θα πάρεις τη καρδία μου, τα συναισθήματα μου, το "είναι" μου ολόκληρο. Δε θα μου δοθείς έτσι απλά. Θα ζητήσεις τα πάντα και θα τα αποκτήσεις. Θα πάρεις ακόμα περισσότερα, πιο πολλά απ' όσα θα ήθελες ποτέ.
Όμως ακόμα είναι νωρίς ή έτσι πιστεύω ή έτσι λέει το ένστικτο μου. Και εσύ ακόμα μακριά. Είσαι; Είσαι πράγματι τόσο μακριά που δε σε βλέπω ή τόσο κοντά που έχω αποπλανηθεί και χάνω το κόσμο μου γύρω σου. Ψάχνω μέσα σ' αυτό το έντονο φώς που σε περικλείει. Όχι δεν είναι σκοτάδι που με εμποδίζει, ένα φώς δυνατό είναι που με τυφλώνει, αναβλύζει από μέσα σου και από την ομορφιά σου. Από το βλέμμα σου το ίδιο το έντονο το δυνατό.
Γοητεύομαι από εσένα. Γοητεύομαι πριν ακόμα σε γνωρίσω, πριν ακόμα μάθω ότι υπάρχεις. Κι όμως σου γράφω για να ξέρεις πως σε περιμένω, για να ξέρεις πως είσαι το πεπρωμένο μου κομμάτι. Σου γράφω να διαβάσεις, να νιώσεις μέσα βαθειά σου τα συναισθήματα που ήδη νιώθω για σένα. Όλα έντονα και αιχμηρά απαλά να σε πονάνε και εύκολα να ανοίξουν χώρο βαθειά μέσα σου να κλειστώ.
Έλα εδώ δίπλα μου, έλα να νιώσω την δροσερή σου επιδερμίδα, τόσο απαλή, και τόσο δυνατό το άρωμα του δέρματος σου που θέλω να χάσω τις αισθήσεις μου. Ζαλίζομαι, όμως δε θα το δεις τότε, όχι αυτή τη μικρή αδυναμία θα την ανακαλύψεις θα το ψάξεις να το βρείς. Ξέρω θα το κάνεις, γιατί το πιστεύεις πως εδώ είναι όσα ζητούσες όσα έψαχνες να βρείς.
Σου γράφω για το μέλλον για τότε που όλα αυτά θα είναι παλιά ακόμα και αν μόλις το διάβασες…
Όμως ακόμα είναι νωρίς ή έτσι πιστεύω ή έτσι λέει το ένστικτο μου. Και εσύ ακόμα μακριά. Είσαι; Είσαι πράγματι τόσο μακριά που δε σε βλέπω ή τόσο κοντά που έχω αποπλανηθεί και χάνω το κόσμο μου γύρω σου. Ψάχνω μέσα σ' αυτό το έντονο φώς που σε περικλείει. Όχι δεν είναι σκοτάδι που με εμποδίζει, ένα φώς δυνατό είναι που με τυφλώνει, αναβλύζει από μέσα σου και από την ομορφιά σου. Από το βλέμμα σου το ίδιο το έντονο το δυνατό.
Γοητεύομαι από εσένα. Γοητεύομαι πριν ακόμα σε γνωρίσω, πριν ακόμα μάθω ότι υπάρχεις. Κι όμως σου γράφω για να ξέρεις πως σε περιμένω, για να ξέρεις πως είσαι το πεπρωμένο μου κομμάτι. Σου γράφω να διαβάσεις, να νιώσεις μέσα βαθειά σου τα συναισθήματα που ήδη νιώθω για σένα. Όλα έντονα και αιχμηρά απαλά να σε πονάνε και εύκολα να ανοίξουν χώρο βαθειά μέσα σου να κλειστώ.
Έλα εδώ δίπλα μου, έλα να νιώσω την δροσερή σου επιδερμίδα, τόσο απαλή, και τόσο δυνατό το άρωμα του δέρματος σου που θέλω να χάσω τις αισθήσεις μου. Ζαλίζομαι, όμως δε θα το δεις τότε, όχι αυτή τη μικρή αδυναμία θα την ανακαλύψεις θα το ψάξεις να το βρείς. Ξέρω θα το κάνεις, γιατί το πιστεύεις πως εδώ είναι όσα ζητούσες όσα έψαχνες να βρείς.
Σου γράφω για το μέλλον για τότε που όλα αυτά θα είναι παλιά ακόμα και αν μόλις το διάβασες…
Restore Text
Restore Text
Restore Text