Η Ληστεία - Το σήριαλ πίσω από το σήριαλ

Πρόλογος

Σχεδόν πάντα σε όλες μου τις εργασίες, όταν αυτές διαρκούν καιρό χωρίς κάποιο αποτέλεσμα θα φτάσω να αναρωτηθώ αν πρέπει να σταματήσω τώρα ή να συνεχίσω ακάθεκτα. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτό συμβαίνει και για άλλο κόσμο ίσως και εσένα που τώρα μόλις διάβασες τις πρώτες αυτές σειρές. Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες θα αναρωτηθώ ακόμα περισσότερο αν υπάρχει κάποιο όριο που χωρίζει την "σωστή" επιμονή από την ηλιθιότητα (για να μην είμαι επιεικής). Στην αναζήτηση της "σωστής" ή της αποδεκτής απάντησης στο δίλημμα, γνωστοί, φίλοι και άγνωστοι, ακόμα και το ίντερνετ απαντάει 50 - 50 όπως επίσης και πως δεν υπάρχει κανόνας σωστού και λάθους. Αν μπορείς συνεχίζεις, αν δεν μπορείς σταματάς. Είναι όμως έτσι, έχει να κάνει με το αν μπορείς ή όχι; Κάθε μέρα ξεπηδάν άρθρα από διάφορους curators (ή όπως αλλιώς του λένε στα ελληνικά) για το πως ο τάδε διάσημος επέμενε και πως ο άλλος μεγαλοεπιτυχημένος είχε επιμονή στο στόχο του και γενικότερα ότι το καλύτερο που έχει κανείς να κάνει είναι να βάλει τον στόχο του και να τον πετύχει σχεδόν πάση θυσία. Σχεδόν... όχι απαραίτητα, σχεδόν.

Όλα άρχισαν περίπου 6 με 7 χρόνια πριν, λίγο δηλαδή πριν μπούμε επίσημα στην ιστορία της κρίσης της Ελληνικής τουλάχιστον δημόσια. Τότε καθόμασταν σε ένα καφέ και συζητάγαμε πως ήθελα να αλλάξω την εργασία μου και πόσο με είχε κουράσει ψυχολογικά η καθημερινή διαμάχη με κάθε λογής άνθρωπο για ασήμαντα, κατ εμένα πράγματα, στον χώρο εργασίας όπως και η 9ωρη παραμονή σε ένα γραφείο που το φως της ημέρας ήταν θεατό μόνο λόγο ανάκλασης ή αν αποφάσιζες να κάνεις το μεσημεριανό σου εκτός κτηρίου. Σκεφτόμουν πόσο ωραίο θα ήταν να ακολουθήσω επιτέλους τα χνάρια του πατέρα και να κινηθώ στον κόσμο του κινηματογράφου όπως ο ίδιος έκανε τόσες δεκαετίες με απόλυτη επιτυχία και αναγνώριση. Όχι δεν ήταν γιατί ήθελα να γίνω σαν εκείνον, αλλά γιατί μεγάλωσα σε αυτόν τον χώρο και όσο και αν με κούραζε σαν μικρό παιδί να κάθομαι στα πλατό και στα γυρίσματα γενικότερα ώρες ατελείωτες όσο μεγάλωνα τόσο με ενθουσίαζε.

Αποφασίσαμε λοιπόν να στήσουμε ένα σχέδιο για την δημιουργία μιας ταινίας. Η ταινία είναι αμερικάνικη αλλά αρκετά παλιά και remake δεν έχει γίνει από όσο γνωρίζω και έψαξα να βρω εν τέλει. Έκανα τις πρώτες επικοινωνίες με τον δικηγόρο του συγγραφέα και κάπου εκεί αφήσαμε το θέμα καθώς οι επαφές, η απαραίτητη επαφή με παραγωγό και η εύρεσή του, τα πνευματικά δικαιώματα, η μεταφορά σεναρίου και πάνω από όλα η δική μου επαγγελματική απειρία στον τομέα μας έφτασαν να πάρουμε ένα χρόνο μόνο στο "θα". Κάναμε λοιπόν την πρώτη παραχώρηση και είπαμε να δημιουργήσουμε κάτι πολύ μικρότερο, κάτι που θα λειτουργήσει σαν σχολείο για την απόκτηση της απαραίτητης εμπειρίας όπως και δείγματος εργασίας για να μπορώ να πω "Να κοίτα τι έκανα και εγώ". Όλη η ιστορία λοιπόν γυρίζει γύρο από εμένα. Δικές μου επιλογές και αποφάσεις με βοήθεια πατέρα σε έναν δρόμο που σήμερα μου φαντάζει ακόμα για τότε δύσκολος. Πιό εύκολος από ότι ζούσα εκείνο τον καιρό παρεμπιπτόντως για τυχόν απορίες

Επεισόδιο 1 - Η φαντασία και το σχέδιο

Ας κάνουμε λοιπόν ένα μίνι σήριαλ. Μια δουλειά, τεσσάρων ή πέντε εύκολων μικρών επεισοδίων. Έχουμε συνεργείο; Το βρίσκουμε, Έχουμε ηθοποιούς; Ένα σωρό γνωστούς που χωρίς αμφιβολία θα βοηθήσουν. Και πότε θα το κάνουμε; Σαββατοκύριακα και κάποια απογεύματα αν χρειαστεί. Σενάριο; Έχουμε μια ιδέα που μπορεί να γίνει σενάριο. Το σχέδιο φάνηκε να είναι δυνατό να συμβεί και μάλιστα με πολλούς καλούς οιωνούς για ξεκίνημα.

Μια εβδομάδα μετά είχαμε την πρώτη ιδέα για σενάριο. Η Ληστεία, ήταν ήδη σε χειρόγραφο σαν ιδέα με αρκετούς διαλόγους και δράση για το πρώτο 8λετπο επεισόδιο. Χρόνος να χαθεί δεν υπάρχει. Το πιάνω, και εντός ολίγων ημερών με διάβασμα και αρκετό ψάξιμο έχω γράψει 19 σελίδες σεναρίου, του πρώτου μου πραγματικού σεναρίου. Δεν είναι κακό και στον επόμενο καιρό έρχεται και δεύτερο επεισόδιο και τρίτο και τελικό. Στη διάρκεια της ολοκλήρωσης του δεύτερου σεναρίου κάνουμε τις πρώτες επαφές με τους ηθοποιούς που θέλουμε. Η καλύτερη λύση μας είναι δυό ηθοποιοί που έχουν συνεργαστεί με τον πατέρα, ο ένας γνωστός και η κοπέλα όχι τόσο αλλά πάρα πολύ καλή για τα δεδομένα μας.

Σε μια ευκαιρία, αγοράζω την κάμερα μου. Ήταν σε προσφορά και για την εποχή της τότε ήταν υπέροχη σχετικά. Δεν είναι επαγγελματική αλλά για τις ανάγκες ενός μικρού ιντερνετικου σήριαλ είναι ότι πρέπει. Η δοκιμή της αργότερα απέδειξε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά πάραυτα αρκετά ικανοποιητική καθώς τα στάνταρ διαρκώς πλέον αυξάνουν. Βέβαια το ζήτημα δεν είναι η τεχνολογία αλλά η τεχνική, η σκηνοθεσία. Ο πατέρας διευθυντής φωτογραφίας, εμένα μου άρεσε η σκηνοθεσία. Συχνά ακούω όλα τα ωραία "σιγά ρε που θα γίνεις και σκηνοθέτης" "Κουροσάββαααα" "Μεγάλε σκηνοθέτα", χαίρομαι κάθε φορά και χαμογελάω που έχω ανέβει τόσο ψηλά που τα όσκαρ και τα φεστιβάλ μοιάζουν περιττά. Αλλά δεν πειράζει, τα πειράγματα και οι υποβιβασμοί είναι μια καθημερινότητα για πολλούς νομίζω. Μπορεί απλά και να νομίζω.

Στις συζητήσεις για το σήριαλ, ευτυχώς εκείνο το καιρό συμμετέχει και σε έναν καλό βαθμό φίλη πωλήτρια δυναμική και καλή στον τομέα της που μπορεί να προωθήσει το έργο και ίσως ακόμα να καταφέρουμε να το χρηματοδοτήσουμε με διαφήμιση. Μάλιστα συζητάμε και για μελλοντικές ενέργειες και πως όλη αυτή η ιστορία μπορεί να μας ωφελήσει όλους από κάθε άποψη.

Επεισόδιο 2 - Οι πρώτες δυσκολίες

Οι πρώτες δυσκολίες δεν άρχισαν καθόλου να φανούν. Ακόμα και σήμερα βέβαια όταν το αναφέρω μου λένε "έτσι είναι αυτά τα πράγματα" και δεν έχουν καθόλου άδικο. Εκτός από την υλοποίηση του σήριαλ χρειαζόμαστε και ένα teaser ένα trailer κάτι να το ξεκινήσουμε μη το πετάξουμε έτσι απλά στο διαδίκτυο και περιμένουμε να ανθίσει η ζουμπούλια γιατί μπορεί απλά να μην γίνει τίποτα.

Συνεργείο ανύπαρκτο, δεν είναι δυνατόν να βρούμε κανένα άνθρωπο πέρα από μια φίλη μακιγιέρ που να μπορεί να έρθει την ημέρα που αποφασίζουμε να κάνουμε το πρώτο γύρισμα. Ένα 10λεπτο γύρισμα. Οι ηθοποιοί πιάνουν δουλειές σε θέατρα και πρόβες και τα σαββατοκύριακα αναβάλλονται. Αποφασίζουμε ότι μια καλή ημέρα είναι μια Τετάρτη.

Παίρνω μια άδεια από την εργασία, για να κάνω δουλειές δημοσίου δήθεν (συγνώμη παιδιά αλλά είχα ανώτερους σκοπούς) και πάμε στην πλάκα για το πρώτο γύρισμα. Δεδομένου ότι κανείς τεχνικός δεν θα έρθει για βοήθεια, και ότι για το πιο απλό γύρισμα χρειαζόμαστε απλά μια κάμερα με ήχο, ξεκινάμε, άλλωστε στην κάμερα είναι αστέρι ο άνθρωπος και ας είναι και κάποιας ηλικίας. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλύτερο από όσο θα περίμενα πραγματικά. Στη φαντασία μου θα το ήθελα να λάμπει αλλά δεν πειράζει νομίζω για πρώτη φορά.

Πρώτο γύρισμα μια χαρά. Αλλά πρέπει για το κανονικό να βρούμε συνεργείο. Κάτι που αποδεικνύεται για εμένα τότε αδύνατο, οι γνωστοί δεν μπορούν και τρόπο να βρω ανθρώπους να βοηθήσουν ακόμα δεν είχα. Οπότε ταυτόχρονα ασχολούμαι με το μοντάζ του teaser και ότι μπορώ από social media. Τα social για τον καιρό που ασχολήθηκα πήγαν μια χαρά, μετά όμως ο φόρτος εργασίας αυξήθηκε και να βρούμε σαββατοκύριακο να εργασθούμε φαινόταν απίθανο. Τουλάχιστον μοντάραμε σε ένα φιλικό στούντιο κανονικά το υλικό χωρίς όμως να κάνουμε κάποιο ιδιαίτερο color ή γενικότερα διόρθωση ή sound design για τον ήχο που λέμε. Άλλωστε το υλικό είναι από μόνο του μη ιδανικό σε αυτή την περίπτωση αλλά δε μας νοιάζει τόσο.

Και εδώ αρχίζουμε και λασπώνουμε σιγά σιγά και κολλάμε από το ένα εμπόδιο στο άλλο. Οι ηθοποιοί δικαίως μας λένε ότι πλέον δεν προλαβαίνουν και περιμένουμε μέχρι να τελειώσουν να βρούν κάποιο χρόνο και αυτοί να δούμε πως θα το καταφέρουμε.

Η προώθηση επίσης εξαφανίζεται αναπάντεχα αλλά αναμενόμενα. Η κρίση που έχει πλέον εισβάλει παντού απορροφά κάθε σταγόνα χρόνου και αίματος από κάθε άνθρωπο που ασχολείται με την πώληση και την προώθηση. Η κύρια εργασία, αρχίζει και βαραίνει τους πάντες, τόσο που γίνεται αποπνικτική. Σε γραφεία συναντώ ανθρώπους αναμαλλιασμένους που προσπαθούν να βρουν λύση να κερδίσουν το εισόδημα τους.

Επεισόδιο 3 - Πάλι από την αρχή

Η περίοδος αναμονής δεν είναι εύκολη. Τουλάχιστον σε αυτόν το καιρό συζητάω με επαφές που έχουν μερικά δυνατά site πως μπορούμε να προωθήσουμε το υλικό μέσω της πλατφόρμας τους και οι απαντήσεις είναι σχετικά θετικές, με τις αναμενόμενες ανασφάλειες "θα πρέπει να το δούμε πρώτα". Τι πιο λογικό από το να θέλει ο ιδιοκτήτης μια ιστοσελίδας ν δει πρώτα το σήριαλ ολοκληρωμένο ή ένα δυο επεισόδια για να μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα είναι κατάλληλο να το προβάλει.

Η προώθηση ξεχασμένη πλέον σε ένα καπνισμένο δωμάτιο και 'γω να προσπαθώ να ισορροπήσω ανάμεσα σε ένα θέλω και σε μια καταπίεση εργασίας. Αποφασίζω να παραιτηθώ γιατί έτσι κι αλλιώς η κατάσταση μονό χειροτερεύει. Η μείωση μισθού που ήδη έχει συμπληρώσει ένα χρόνο δείχνει πλέον ότι εργάζομαι για το χόμπι μου ή το βίτσιο μου να ακούω ανθρώπους να φωνάζουν, να παραληρούν, χωρίς εμφανείς λόγους. Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει, ο κόσμος φοβάται, δεν ξοδεύει, του λένε ότι χρωστάει χρήματα που δεν έχει να δώσει και μια κατάσταση πανικού αλλά περισσότερο φόβου καταστρέφει το κύκλο του χρήματος. Τα μειωμένα έσοδα από τον πανικό του κόσμου μειώνουν την εταιρία και τα αφεντικά πλέον και όχι εργοδότες, σημειώνουν βαρύγδουπα ότι δυσκολία δεν είναι να μην έχεις μισθό αλλά να μην σε πληρώνει ο πελάτης και να μην έχεις να πληρώσεις τους εργαζόμενους σου. Δε ξέρω μπορεί και να είχε δίκιο.

Μετά από δυο μήνες στο τρέξιμο και την αναμονή της παραίτησης επιτέλους φεύγω από εκεί μέσα. Πριν καιρό έχουμε πάει σε φίλο που μπορεί να μας παρέχει τον απαραίτητο εξοπλισμό για γύρισμα. Όμως πλέον οι ηθοποιοί αντί να ξελασκάρουν η εργασία τους αυξάνει. Δεν μπορώ να πω ότι δεν χαίρομαι και δεν τους θαυμάζω αλλά ταυτόχρονα αυτή η κατάσταση μας ρίχνει στον βούρκο της αναζήτησης. Πάλι η απειρία δείχνει την δύναμή της. Δυό μήνες ακόμη μέχρι να βρούμε αξιόλογους ηθοποιούς και αυτοί από καλή μας τύχη από μια θεατρική δημόσια ομάδα. Τα παιδιά είναι πραγματικά καλά. Κάνουμε τις πρώτες πρόβες και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Όμως έχει φτάσει Αύγουστος και αρχίζουν τα παράπονα για την πολύ ζέστη. Θα πιεστούμε να το κάνουμε τον Σεπτέμβριο λοιπόν το πρώτο γύρισμα.

Ξεχάσαμε, χρειαζόμαστε και έναν τρίτο ηθοποιό. Εδώ στο γραπτό το ξέχασα, στην πραγματικότητα τον άνθρωπο είχαμε μιλήσει και μου είχε απαντήσει πως βεβαίως να βοηθήσει, αρκεί να τον πάρω λίγο καιρό πιο πριν. Σχεδόν ένα μήνα πριν το γύρισμα είναι καλά; Μια χαρά θα πει κάποιος είναι. Όμως ο άνθρωπος, επειδή έχει περάσει καιρός και τα έχει βρει και αυτός σκούρα μετακομίζει εκτός Αθηνών και δεν προλαβαίνει να έρθει σε όλα τα γυρίσματα. Γρήγορα να βρούμε άλλον. Που όμως; Η ιδέα ήρθε αυτή τη φορά πιο εύκολα, από μια Δραματική σχολή. Μη χάσουμε άλλο μήνα.

Κι όμως ο Σεπτέμβρης χάθηκε. Χαλαρά και ήρεμα, χωρίς να μας ζορίσει πάρα πολύ. Ο μήνας πέρασε ζεστός και ήρεμος. Εντάξει όχι όλος, στο τέλος του είχαμε κάνει τα πρώτα γυρίσματα που δε θα χρειάζονταν ο τρίτος ηθοποιός. Ευτυχώς με έναν γνωστό - φίλο είχαμε βρει επαγγελματικό εξοπλισμό για να γίνουν τα γυρίσματα πιο σωστά και πιο εύκολα. Όμως τα δανεικά δωρεάν μηχανήματα δεν είναι δυνατός να είναι παρόντα πάντα σε κάθε γύρισμα όπως θα το καθορίζαμε εμείς.

Άλλος ένα συνεργάτης ήταν ο μοντέρ, ο οποίος ευτυχώς ο άνθρωπος μας βοήθησε για εύλογο χρονικό διάστημα και καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το μισό έργο χάρη και στη βοήθειά του. Είχε κάμερα να μας δίνει και τρίποδο και το μικρόφωνο το παίρναμε από τον άλλο. Ένα τρέξιμο στις τρεις πλευρές τις Αττικής για ένα γύρισμα κάθε φορά που θα αποφασίζαμε να έχουμε και ένα.

Επεισόδιο 4 - Δυσκολίες, Ατυχίες.

Κι όμως τα δύσκολα δεν ήταν όλα αυτά. Είναι όλα όσα προέκυψαν λόγο των παραπάνω. Στο πρώτο γύρισμα τα πήγαμε εξαιρετικά, βέβαια δεν μπορούσαμε να κάνουμε 8ωρό τουλάχιστον γιατί ο καιρός είχε ήδη περάσει και η πρωταγωνίστριά μας, μας είχε ενημερώσει πολύ καιρό πιο πριν ότι θα μπορεί να δουλεύει μέχρι τις 4 το μεσημέρι. Ο άλλος πρωταγωνιστής ακόμα τότε δεν είχε κανένα θέμα. Έτσι αν και τα πρώτα δυο γυρίσματα ήταν 9 - 4 (ας ήμασταν εκεί από τις 8, χρειάζεται προεργασία) και τέλος.

Ο πρώτος ηθοποιός (για τον τρίτο ρόλο) που μας έστειλε η Δραματική σχολή τους οποίους δεν μπορώ παρά να υπερευχαριστήσω γιατί νιώθω πως μας έδωσε πολύ περισσότερα από ότι άλλος κανείς, αποφάσισε Κυριακή βράδυ ενώ είχαμε κανονίσει για γύρισμα Δευτέρα πρωί ότι δεν μπορεί να το διαχειριστεί και δεν προλαβαίνει να έρθει γενικότερα. Το κρέμασμα ήταν εκείνη τη στιγμή αδιανόητο, θυμάμαι να ορμάω στο κρεβάτι μου σαν στήλη άλατος για να δείξω στον εαυτό μου το μέγεθος της απογοήτευσης.

Αρχίζει πάλι η αναζήτηση τρίτου ηθοποιού. Από ένα φίλο ηθοποιό μεγαλύτερης ηλικίας που συνεργάσθηκε μαζί μας σε μια δημοτική θεατρική ομάδα έχει ένα παιδί κατάλληλο. Κατάλληλο βέβαια μέχρι να χαθεί επίσης και να αποφασίσει εν τέλει ότι ούτε εκείνος μπορεί. Βέβαια είχε σοβαρό λόγο αλλά η αλήθεια είναι ότι τον λόγο τον είχε και την ημέρα που συμφώνησε να έρθει. Έτσι περάσαμε δυο ακόμα ακυρώσεις γυρίσματος επειδή δεν μπορούσε ή επειδή δεν τον βρίσκαμε να κανονίσουμε.

Έπρεπε να βρεθεί τρόπος να βρούμε τρίτο. Έψαξα λίγο να βρω που μπαίνουν αγγελίες για ηθοποιούς. Βρήκα ένα site και έκανα τις απαραίτητες διαδικασίες. Απάντηση με ανταπόκριση, καμία. Απάντησαν ότι ενδιαφέρονται μερικοί, ακόμα και γυναίκες ενδιαφέρθηκαν για κάποιο παράξενο λόγο για τον ανδρικό ρόλο αλλά πέρα από την ένδειξη ενδιαφέροντος κάτι άλλο δεν καταφέραμε.

Μετά από αγγελίες που δεν είχαν στην προκειμένη κανένα σοβαρό αποτέλεσμα, σε μια συνομιλία με τη σχολή με καλούν σε μια ετήσια συγκέντρωση που διοργανώνουν όπου και εν τέλει γνωρίζω τον τρίτο μας ηθοποιό. Εκεί με κάλεσαν για ακριβώς αυτό το λόγο, να βρω κάποιον. Κι όμως οι πρώτοι που είδα δεν μπορούσαν. Αυτό ήταν ένα εμπόδιο για καλό καθώς ο τελευταίος είναι πολύ καλός νομίζω.

Αποφασίζουμε να πάμε για γύρισμα αφού λοιπόν έχουμε συμπληρώσει το καστ για το πρώτο επεισόδιο. Πολύ θα το ήθελα βέβαια να το καταφέρουμε αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως τα θες πάντα. Ο πρωταγωνιστής μου ανακοινώνει ότι άλλαξε εργασία για φέτος και θα έχει μόνο δυο ρεπό την εβδομάδα. Μένει να βρούμε ημερομηνίες που να βολεύουν όλους μας και επίσης να μπορούμε να δανειστούμε τον εξοπλισμό. Σε αυτό το διάστημα, έρχεται και δεύτερη ανακοίνωσή. Θα μπορεί μόνο ένα ρεπό την εβδομάδα και αυτό κάνοντας διπλοβάρδιες γιατί ο άνθρωπος που θα τον αντικαθιστούσε στα ρεπό του, έπεσε με την μηχανή του και δεν μπορεί να έρθει... ίσως και για πάντα στην δουλειά.

Η σωστή αντίδρασή μου θα ήταν να τελειώσω τη συνεργασία μαζί του και να βρω άλλον πρωταγωνιστή, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα πετούσαμε 3 ημέρες εργασίας από τα προηγούμενα γυρίσματα. Όμως οι ακυρώσεις που μέχρι τώρα ήταν τόσες πολλές για τότε με φόβισαν και αποφάσισα να μη το πετάξω και να συνεχίσω ακόμα και με ένα γύρισμα την εβδομάδα. Λάθος, πολύ λάθος

Οι επόμενοι μήνες κύλισαν με ένα γύρισμα σχεδόν τον μήνα ή ανά δύο εβδομάδες καθώς δεν ήταν εύκολο πάντα να συγχρονιστούν όλοι μαζί να έχουν χρόνο το πρωί να έρθουν στο γύρισμα. Συνεργείο δεν υπήρχε καν, ούτε μακιγιέρ. Όλες τις δουλειές ενός συνεργείου γίνονταν από εμένα καθώς κανείς άλλος δεν ήξερε τι να κάνει και ο πατέρας ήταν πολύ μεγάλος για να κουράζεται τόσο. Μπορεί να πει κανείς ότι αυτό συμπληρώνει την έννοια της λέξης κινηματογραφιστής. Ένα συνεργείο μόνος σου.

Λίγο πριν την άνοιξη οι φίλοι που δάνειζαν μηχανήματα ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν πλέον να βοηθήσουν. Ήταν εύλογη η απόφασή τους καθώς είχαν περάσει ήδη 8 μήνες εργασίας όπου κάθε εβδομάδα τηλεφωνιόμασταν και ακυρώναμε ότι είχαμε να κάνουμε. Έμοιαζε να έχουμε δουλέψει ολόκληρη σαπουνόπερα καθημερινή. Ακόμα και ο μοντέρ δεν μπορούσε πλέον να βοηθήσει από καμία άποψη. Νομίζω τούς είχα κατακουράσει με όλα. Ίσως και όχι. Όταν κάθισα αργότερα και μέτρησα όσο ήταν δυνατόν την επικοινωνία μας και τον δανεισμό, όπως είπα ήταν συνολικά μιάμιση εβδομάδα, άλλη μία μαζί με τις ακυρώσεις. Όμως η έκταση χρόνου ήταν τόσο μεγάλη που έμοιαζε να κάνουμε αυτή τη δουλειά χρόνια.

Ευτυχώς είχαμε ήδη ολοκληρώσει και τα γυρίσματα του δεύτερου επεισοδίου. Μέσα σε δυο ημέρες το ξεπετάξαμε. Δυστυχώς το ξεπετάξαμε, καθώς δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Η τελευταία φορά που δανείστηκα κάμερα είχε επίσης τα παρατράγουδα της. Ήταν η μέρα που επιτέλους βρήκα μια κοπέλα να κρατά μικρόφωνο. Όμως ο άλλος μου έδωσε την κάμερα χωρίς μπαταρίες. Μα είναι δυνατόν και εγώ να μην ελέγξω κάτι τέτοιο; Βασίστηκα στην σχολαστικότητα που πάντα ελέγχει ο ίδιος τον εξοπλισμό του και είχα πάλι να διανύσω τις τρεις άκρες της Αθήνας αυτή τη φορά πρωινιάτικα.

Ενδιάμεσα σε όλα αυτά, στα γυρίσματα είχαμε ακόμα ένα σωρό προβλήματα αν αναρωτιέται κανείς αλλά ίσως δεν υπάρχει λόγος να τα αναφέρουμε όλα. Ας πούμε ότι μας τα χάλασε ο καιρός που ήταν τελείως αναμενόμενο, ας πούμε ότι αρρώστησαν ηθοποιοί που επίσης μας έκανε το γύρισμα πιο αργό και έπρεπε να κάνουμε κάποια πράγματα πάλι και ένα σωρό άλλες αναποδιές αποτέλεσμα προηγούμενων επιλογών.

Επεισόδιο 5 - Διάλειμμα και Συνέχεια

Καθώς πλέον μείναμε χωρίς εξοπλισμό αποφάσισα να πάρω και αυτό το κομμάτι πάνω μου. Όχι δεν είναι σωστό να τα φορτώνεται όλα μόνος του αλλά εφ' όσον η εργασία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί αλλιώς πρέπει να πάρουμε δραστικά μέτρα.

Μένουν άλλα δύο επεισόδια να ολοκληρωθεί το σήριαλ που μας έχει πάρει ήδη ένα χειμώνα ολόκληρο και το πρώτο πρόβλημα έρχεται χαρωπό και πάλι. Το σπίτι που έχουμε συζητήσει να γίνει το γύρισμα εν τέλει δεν θέλει και δεν μπορεί. Συζητώ με μια φίλη μεσίτρια και ένα φίλο και προσπαθούμε να βρούμε ένα άλλο. Αυτό σίγουρα είναι λάθος του σεναρίου γιατί θα έπρεπε να μπορούμε να κάνουμε το γύρισμα οπουδήποτε, αλλά τώρα θέλουμε μεγάλο σαλόνι. Τι χαζομάρα και αυτή να επιμένουμε σε ότι δε μας θέλει αλλά δε μας χαλάει πραγματικά να το αλλάξουμε.

Το σπίτι που βρίσκουμε είναι μια χαρά και αποφασίζουμε να κάνουμε το πρώτο γύρισμα εκεί. Στο παρόν γύρισμα εκτός από τους δυο πρωταγωνιστές υπάρχουν άλλοι δυο. Εικάζει κανείς τι πρόκειται να συμβεί; Χμμμ. ο ένας αποφασίζει ότι δεν θέλει να το κάνει και δικαίως ίσως, αλλά δε θα έπρεπε να το είχε πει νωρίτερα; Ίσως θα έπρεπε αλλά ίσως τότε να είχε πιο πολύ όρεξη, δεν ξέρω, ίσως και όχι. Αλλά δεν έχω κανένα λόγο να κατηγορήσω κανένα για να μην παρεξηγηθώ. Το φταίξιμο δικό μου ίσως που δεν τον κυνήγησα νωρίτερα να είμαι απόλυτα σίγουρος. - Διάλειμμα λοιπόν. Διάλειμμα μέχρι να βρούμε αντικαταστάτη.

Λέμε ας κάνουμε όμως τα γυρίσματα με τα παιδιά στο σπίτι μέχρι να βρούμε κάποιον άλλο μη χάνουμε χρόνο. Τι σκέφτηκα τότε, μη χάσουμε χρόνο, λες και όλα τα άλλα είναι καλά. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού μας λέει ότι πλέον δεν μπορεί να το δώσει γιατί το νοίκιασε για το καλοκαίρι.

Ο πρωταγωνιστής μας έχει ένα φίλο που έχει ένα σπίτι που μπορεί να μας κάνει. Όμως τελικά λέμε να περιμένουμε γιατί δεν ξέρεις πόσο καιρό θα πάρει να βρούμε τον άλλο ηθοποιό.

Καλοκαιριάζει πλέον ο καιρός περνά χωρίς να μπορούμε να βρούμε ηθοποιό που να δείχνει σαν πατέρας 25χρονου και να ταιριάζει και να θέλει να παίξει ιδιαίτερα σε μια τέτοια κατάσταση για αρχή και δεύτερον αφιλοκερδώς όπως μέχρι τώρα και εγώ και όλοι.

Σε ένα σεμινάριο κινηματογράφου δωρεάν που αποφασίζω να πάω το καλοκαίρι γνωρίζω έναν ηθοποιό που μου κάνει. Χωρίς να χάσουμε χρόνο πρέπει να βρούμε ημερομηνία να πάμε στο σπίτι που βρήκαμε να κάνουμε γύρισμα.

Η αναποδιά όμως ήρθε, ο πατέρας χρειάστηκε να μπει για εγχείρηση και έφτασε Σεπτέμβριος.

Επίσης οι ηθοποιοί που έχουμε χάσει τόσο καιρό επαφή αφού δεν ήταν δυνατόν να κάνουμε γύρισμα, που ευτυχώς δεν κάναμε, είχαν κλείσει για διακοπές.

Φτάσαμε μέσα Σεπτεμβρίου να πούμε ότι ξεκινάμε, λες και δεν ξέρουμε πλέον τι πρόκειται να συμβεί. Το σπίτι πάλι δε μας το δίνουν. Αναμονή μέχρι το επόμενο σπίτι.

Επεισόδιο 6 - 6 γυρίσματα και τελειώσαμε

Τόσα μένουν πάνω κάτω εκτός απροόπτου εντός του γυρίσματος. Αυτά τα απρόοπτα ευτυχώς ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί πέρα από τα φυσιολογικά. Σπίτι βρήκαμε βέβαια από μια γνωστή αλλά όπως είναι δεδομένο, πρέπει να βρούμε μια ημερομηνία που να μπορούμε όλοι.

Το καλό είναι πως στις αρχές του καλοκαιριού είχα βάλει αγγελίες για συνεργάτες σε σχολές και διάφορα σαιτ, και εν τέλει δυο τρία άτομα έχουν πει ότι θα μας βοηθήσουν. Βέβαια μηχανήματα δεν έχουμε κανονικά. Μόνο την κάμερά μου και ένα μικρόφωνο που αγόρασα και φώτα επίσης που αγόρασα με τις τελευταίες οικονομίες μου, που θα πρέπει να φάω τα μάτια μου στο μοντάζ για να τα φέρω όλα σε μια φυσιολογική κατάσταση αργότερα. Δε πειράζει όμως, τουλάχιστον υπάρχει μια ελπίδα ακόμα ότι μπορεί και να το ολοκληρώσουμε. Από τα σεμινάρια βρέθηκε ακόμα μια κοπέλα που φαίνεται ότι θα βοηθήσει.

Ήδη έχουμε ακυρώσει 3 γυρίσματα γιατί κανείς δεν μπορεί αυτή την εβδομάδα, και βλέπουμε για την επόμενη καθώς όσο ακυρώνουμε άλλα προβλήματα προκύπτουν. Ο μεγάλος ηθοποιός είναι τώρα πιεσμένος στη δουλειά του και μπορεί καλύτερα μόνο μια ημέρα. Αλλά ακόμα το παλεύουμε και θα δούμε.

Finale Επίλογος

Κι όμως έχει περάσει τόσος πολύς καιρός που πραγματικά απορώ γιατί το συνεχίζω. Δεν ξέρω αν πραγματικά θα έπρεπε να το συνεχίσω ή να το παρατήσω και να πάω σε ένα διαφορετικό project που λέμε και ελληνικά.

Η ιδέα υπάρχει από τότε που ξεκινήσαμε να γράφουμε για τη Ληστεία, το σήριαλ που το παρασκήνιο του είναι επίσης σήριαλ. Δεν είναι δηλαδή καινούρια ιδέα. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή επίσης αναπτύξαμε και μια ακόμα εργασία, μια ταινία μικρού μήκους που επίσης έχει πέσει θύμα τρομερών ακυρώσεων αλλά πιο πολύ θύμα του προβλήματος υγείας που είχαμε. Βέβαια αυτό σημαίνει ότι θα το ξαναψάξουμε αλλά λίγο αργότερα εν τέλει.

Νιώθω πολλές φορές ηλίθιος που συνεχίζω όσο πρόοδο και να έχω κάνει, και δεν θεωρώ πλέον ότι έχει ιδιαίτερο νόημα, αλλά νιώθω ότι θέλω να το ολοκληρώσω και να συνεχίσω σε αυτό το δρόμο. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν βολεύει, γιατί οι πηγές πλέον έχουν στερέψει και τα πράγματα δυσκολεύονται. Δεν είναι ένα επάγγελμα ή δρόμος που ακόμα βοηθά στα προς το ζείν πόσο μάλλον στα καλύτερα, όταν δεν είσαι τόσο βαθιά στο χώρο όσο νομίζαμε ότι ήμασταν. Και ίσως πριν 6 7 χρόνια να ήμασταν αλλά πλέον μπορώ να πω ότι σπάνια θα βρούμε κάτι βοηθητικό. Είναι πολύ πιθανόν να μην ξέρω που να βρω και δεν αντιλέγω όμως αυτά είναι ενδείξεις απογοήτευσης και αναρωτιέμαι που να σταματήσω επιτέλους και που να πάω μετά. Δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι θέματα της κρίσης αλλά δεν έχω δει κάτι τέτοιο.

Νομίζω αυτά για σήμερα. Είναι πάρα πολλά και η ώρα πέρασε.